Zondag 20 April, 1e paasdag, heeft Pennie waarschijnlijk haar 3e
epileptische aanval gehad. Toen ik thuiskwam na het familiebezoek zat ze verdwaasd en
bang in een hoekje. Na wat geruststellende handelingen bleek ze steeds slapper te
worden, en zakte uiteindelijk in elkaar.
Vanaf 21:00 heeft ze stil in de werkkast gelegen, en rond 23:45 blies ze haar
laatste adem uit.
Wat ik van haar zal missen:
samen met haar voor de tv liggen, Pennemans in de holte van m'n rug
's avonds in bed in m'n armen in slaap vallen
grote plukken haar in bed
's morgens om 6:30 wakker likken in m'n gezicht
op mijn schoot klimmen langs mijn benen, met haar scherpe nagels
haar wens op de kledingkast te springen
op het toetsenbord van m'n computer lopen als ik wat wil typen
in het boek gaan liggen dat ik wil lezen
haar intense genieten als ik haar vasthield
kauwen op de bloemen voor het raam
's morgens voor het werk 10 minuten op mijn buik liggen
